SWFObject (AKA FlashObject)
Najlepszym sposobem jest osadzanie Flash za pomocą skryptu SWFObject/FlashObject. Ten sposób nie tylko obchodzi patent (w IE i Operze), ale również pozwala łatwo sprawdzić wymaganą wersję Flash oraz zapewnić alternatywną treść dla użytkowników bez odpowiedniej wtyczki lub JavaScript.
Jak to działa?
Umieszcza się w HTML zwykły, statyczny element, który potem każe się skryptowi podmienić na animację Flash. Dzięki temu w pliku HTML nie ma osadzonej animacji (jest tylko statyczny element i odwołanie do skryptu) i patent Eolasu tego rozwiązania nie dotyczy, więc przeglądarki nie muszą wymagać „aktywacji”.